نگرش سیاسی دانشجویان کنشگر و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران)

بررسی نگرش سیاسی شهروندان به­طور عام و دانشجویان به­طور خاص از ضرورت‌هایی است که هر نظام سیاسی و دولت دوراندیشی باید به آن توجه کند. تداوم برنامه‌های هر دولت و حکومتی منوط به نگرش سیاسی شهروندان است. نگرش سیاسی ابعاد مختلفی دارد که براساس دیدگاه آلموند و وربا می‌توان آن را بخش مهمی از فرهنگ سیاسی قلمداد کرد. هدف اصلی این پژوهش سنجش نگرش سیاسی دانشجویان بر طیفی از نگرش سیاسی مثبت (امیدواری به حیات سیاسی-اجتماعی کشور) تا نگرش سیاسی منفی (ناامیدی از حیات سیاسی-اجتماعی کشور) و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن است. جمعیت آماری پژوهش تشکل‌های دانشجویی فعال در سطح دانشگاه‌های جامع شهر تهران است که از میان آن­ها، دانشگاه‌های تهران، خوارزمی و آزاد واحد علوم و تحقیقات به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. به­شیوۀ نمونه‌گیری کوکران از 1311 دانشجوی عضو تشکل‌های فعال دانشجویی 381 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب، و از طریق پیمایش با ابزار پرسشنامه بررسی شدند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد بیشتر دانشجویان یعنی حدود 70 درصد در میانۀ طیف نگرش سیاسی قرار دارند. حدود 20 درصد نیز دارای نگرش سیاسی مثبت، و تنها 8 درصد از دانشجویان عضو تشکل‌های دانشجویی دارای نگرش سیاسی منفی هستند. عوامل اجتماعی مانند سرمایۀ اجتماعی، میزان دینداری و نوع تشکل‌های دانشجویی قدرت تبیین‌کنندگی بالاتری در مقایسه با مشخصات عمومی دانشجویان مانند سن، جنسیت، وضعیت تأهل و مقطع تحصیلی دارند.